Από την αρχή της πανδημίας, η Κυβέρνηση έδειξε την ανευθυνότητά της αφού τα επιστημονικά επιχειρήματά της, ακολουθούσαν τις πολιτικές και επικοινωνιακές της ανάγκες μπερδεύοντας έτσι τους πολίτες και οδηγώντας τους ουσιαστικά στην αμφισβήτηση των επιστημονικών δεδομένων.
Στην αρχή, σύμφωνα με επίσημα χείλη, η πανδημία «ήταν μία γριπούλα», μετά έγινε «η χειρότερη κρίση της 70ετίας». Όταν υπήρχαν ελλείψεις μασκών, στις αρχές, οι μάσκες απαγορεύονταν ενώ μετά έγιναν υποχρεωτικές, όπως έπρεπε εξαρχής να είναι. Το καλοκαίρι «η αγορά έπρεπε να λειτουργήσει χωρίς μέτρα για τον τουρισμό», τον χειμώνα «πρέπει να καθηλωθούν τα πάντα ακόμη και όσα δεν διασπείρουν τον ιό».
Όσο δε για τα τεστ, η χώρα διαθέτει όσα τεστ χρειάζεται ο ιδιωτικός τομέας αλλά όχι ο μαζικός δωρεάν διαγνωστικός έλεγχος. Έτσι και τα καινούργια φάρμακα δεν είναι τόσο αποτελεσματικά ή δεν είναι διαθέσιμα ενώ το εμβόλιο είναι η μόνη λύση… έξι μήνες πριν γίνει!
Φτάσαμε λοιπόν στο σήμερα, να θρηνούμε εδώ και καιρό εκατό νεκρούς την ημέρα, διότι δεν υπήρξε κανένας ουσιαστικά σχεδιασμός, ούτε στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ούτε στον διαχωρισμό των νοσοκομείων για ασθενείς με covid και non-covid, ούτε στις ΜΕΘ, ούτε επίταξη ιδιωτικού τομέα υγείας ως όφειλαν να κάνουν σε «συνθήκες πολέμου», όπως αρέσκεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης να λέει.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση εξακολουθεί να μην εξετάζει τη χρήση προτεινόμενων από τη διεθνή κοινότητα φαρμάκων για την αντιμετώπιση των νοσούντων, μέχρι την διαθεσιμότητα του εμβολίου, διατηρώντας την κατάσταση στο ΕΣΥ και ειδικά στις ΜΕΘ, οριακή.
Mε εκτίμηση,
Τομέας Υγείας
